အလြမ္းပၚအလြမ္းဆင့္ခဲ့တယ္
ပန္းမပြင့္တဲ့အပင္ကိုမွ
ေရေလာင္းေပါင္းသင္လို့
ရွင္မလားလို့စိုက္ပ်ိဳးခဲ့တဲ့ငါ......
ခဲမွန္ဘူးတဲ့စာသူငယ္ပါ
ေလးသံကိုေၾကာက္ေၾကာက္နဲ့
ေရွ့တိုးေလ်ာက္ခဲ့တယ္..........
မာဂဓဘာသာကိုမွ
ဘာသာျပန္ခ်င္တယ္
တိမ္ရုပ္ကိုမွ
ေဆးေရာင္ခ်ယ္ခ်င္တယ္....
အခုေတာ့လည္းႏွစ္ထပ္ကိန္းအလြမ္းေတြနဲ့
ေတာင္ပံက်ိဳးခဲ့တဲ့လိပ္ျပာငယ္က
ပန္းမပြင့္တဲ့ရာသီရဲ့ရနံကို
ေစာင့္ေနတုန္း...........
............
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment