ဒီေန့ father day ဆိုေတာ့ ေ၀ဇင္ ငယ္ငယ္က အေၾကာင္းေလး တင္လိုက္တာပါ။
ေ၀ဇင္ သံုး၊ေလးႏွစ္ သမီးအရြယ္တုန္းက အလုပ္ကျပန္လာတဲ့ အေဖ့ကို အိမ္ေရွ့ကေန ေစာင့္ေလ့ရွီတယ္။ အလုပ္ကျပန္လာတဲ့ အေဖကလဲ သၾကားလံုးေတြ၊ မုန္႔ေတြ၀ယ္လာတာကို အေဖလာရင္ ေျပးၾကိဳရေသးတယ္ေလ။
တေန႔က်ေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း အေဖကိုေစာင့္တာေပါ့။ ေ၀ဇင့္ နဲ့အတူ အန္တီလုပ္သူလဲ ရွိတယ္။ ေ၀ဇင္က အန္တီနဲ့ ကစားေနရင္ကေန ေဟာ့ ေဖၾကီးလာျပီဆိုျပီး အေဖဆီေျပးတာ ဒါေပမဲ့ “အေဖ့ အနားလဲေရာက္ေကာ ေ၀ဇင္ ေျခလွမ္းေတြ ရပ္သြားတယ္။ ဘာလိုလဲဆိုေတာ့ ဒီလူၾကီးက အေဖမွ မဟုတ္တာ ကုလားၾကီး ၁ေယာက္ေလ။ ကုလားၾကီးကလဲ ေ၀ဇင့္ကို မ်က္လံုးၾကီး ျပဴးျပီးၾကည့္လို့” ေနာက္ကေနလိုက္လာတဲ့ အန္တီကလဲ အေျခအေနသေဘာေပါက္ပံုရပါတယ္။ ၾကည့္စမ္း ဒီကေလးမ အေဖ နဲ့ ကုလား မွမွားရတယ္လို့တဲ့။ အန္တီဆို အခုထိ ေ၀ဇင့္ကို အေဖ နဲ့ ကုလား နဲ့ မခြဲတက္တဲ့ ေကာင္းမေလးတဲ့။
ေ၀ဇင့္အေဖက အသားညိဳတယ္။ ေ၀ဇင္ကလဲ အေဖနဲ့တူေတာ့ ညိဳတယ္ေပါ့ေလ။ ျပသနာေတာ့မရွိပါဘူး သမီးမိန္းခေလးက အေဖတူရင္ေကာင္းတယ္တဲ့။ ဒီေန့ ေ၀ဇင္တို့ဆီမွာ father day ေလ အမွတ္တရျဖစ္ေအာင္ ေရးလိုက္တာ။
Sunday, September 7, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment